Meer dan 45 mensen kwamen op 6 maart naar Grootlab in Amsterdam voor de eerste editie van Scenografische Uitzichten, om met vakgenoten van gedachten te wisselen over scenografie. Natuurlijk was de tijd te kort en had iedereen graag langer met elkaar door willen praten. Reden genoeg voor P-S om te besluiten om van Scenografische Uitzichten een jaarlijks terugkerend evenement te maken.
RONDE 1: vier tafels, vier thema’s en bijbehorende vragen.
Tafel 1 Ik zie ik zie wat jij niet ziet. | de Scenografische Blik
Kun je op een scenografische manier kijken? Op wat voor manier kijk je als ontwerper?
Hoe zet je die blik (bewust/onbewust) als in als gereedschap in je werk?
Kijk je met die blik ook naar de wereld? Wat levert dat op?
Is scenografie ook een manier van denken?
Tafel 2 Vier uur lang sneeuw. | Materialiteit & Werking, Ontwerp & Toeschouwer
Wat zijn je favoriete materialen? Hoe gedraagt materiaal zich?
Wat vertelt het materiaal? En, ontwerp je de werking van materiaal op de toeschouwer mee? Is het een mede-maker of -performer van / in je ontwerp?
Tafel 3 Het schrijven van ruimte. | De grenzen van het vakgebied.
Scenografie betekent letterlijk ruimte schrijven, en omvat een breed vakgebied van allerlei soorten ruimtelijk ontwerp. Waar begint en eindigt ontwerpen voor jou? Wat zijn de grenzen van je vakgebied? Waar vindt het plaats? Wanneer is iets scenografie?
Tafel 4 Landschap van morgen. | Relatie van je werk tot de wereld.
Je werk is een wereld op zich. Hoe verhoudt die zich tot het alledaagse, de realiteit, de samenleving? Zijn die buiten- en binnenwereld in gesprek met elkaar? Hoe? Hoe kijk jij naar je omgeving, en is je werk een reactie daarop?
RONDE 2: tijd en ruimte voor de aanwezigen om zelf onderwerpen op de agenda te zetten
Dat leverde een bont geheel aan thema’s op waar in kleine groepen over verder werd gesproken: ‘staging’ en ‘framing’; de rol van het publiek; de grenzen van het vakgebied; de rol van falen in ontwerp en samenwerking in artistieke maakprocessen.
Het gesprek ging over de anarchie van zaailingen, het verschil tussen een rode loper en een Engelse tuin, de dominantie van acteurstoneel, de strandbeesten van Theo Jansen en de vraag of een scenograaf de enige is die zich met scenografie bezig houdt (of doen regisseurs, architecten, urban planners etc. dat ook?)
De gesprekken gingen alle kanten uit, maar over één ding waren de deelnemers het eens: ze hadden nog eindeloos door kunnen praten.
Scenografische Uitzichten #1 werd mogelijk gemaakt door steun van Stimuleringsfonds Creatieve Industrie
